බටහිර ඕස්ට්‍රේලියාවේ පිටිසර පෙදෙසක දී, ජ්‍යෙෂ්ඨ පුරවැසියන් පිරිසකට,
කඳුළු සැලූ එළදෙන පිලිබඳ කතාන්දරය මා පැවසූ විට එහි සිටි වයස්ගත පුද්ගලයෙක් ඊට
සමාන කතන්දරයක් පැවසී ය.
ඔහුගේ මිතුරාගේ දියණිය, එවකට පස් හැවිරිදි පමණ වූවා
ය. එක් උදෑසනක, ඇය සිය මෑණියන්ගෙන් කිරි පීරිසියක් ඉල්ලීමට හේතුව කුමක් දැයි, ඒ අවස්ථාවේ කාර්ය බහුලව සිටි මව, වැඩිපුර නො
සිතුවා ය.
පසුදා ද ඒ වෙලාවට ම කුඩා දැරිය, කිරි පීරිසියක් ඉල්ලුවා ය. පෝෂ්‍යදායක
ආහාරයක් වූ කිරි බීමට දියණිය ආශා කිරීම මවගේ සතුටට හේතු විය.
දැරිය, දින කීපයක් ම, ඒ වෙලාවට ම එසේ කළ අතර, ඇය කිරි පානය කරන බව නුදුටු මව, සැක සිතී, රහසින් ඒ ගැන සෙවීමට තීරණය කළා ය.
එකල ඒ ප්‍රදේශයේ නිවාස ඉදි කරන ලද්දේ, බිම් මට්ටමින් මදක් ඉහළින් සිටින
සේ, ලී කොට උඩ ය. නිවසින් පිටතට ගිය දැරිය, නිවස අයිනේ දණ ගසා ගෙන, කිරි පීරිසිය බිම තබා, නිවසට ය. තත්පර කීපයකින්, කළු පාට විශාල පොලඟෙක් පිටතට ඇදී ආවේ ය. ඌ ඉතා විෂඝෝර සර්පයෙකි. ඌ දැරිය
අසළ වූ කිරි පීරිසිය පානය කළ අතර, කිසිවක් කර ගත නොහැකිව මව බලා සිටියා ය. පොළඟා කිරි බීම අවසන් කර, යළිත් අඳුර තුළට ඇදී ගියේ ය. එදා සවස, ඇගේ
සැමියා වැඩ අරී ආපසු නිවසට පැමිණි විට ඇය ඒ තොරතුරු දැන්වූවා ය.
“ඔයා හෙටත්, දුවට කිරි පීරිසියක් දෙන්න. මම ඒ ගැන බලා ගන්නම්” ඔහු පැවැසීය.
පසුදා ඒ වෙලාවට ම, කුඩා දැරිය, සුපුරුදු පරිදි කිරි පීරිසියක්
ඉල්ලා ගෙන නිවසින් පිටතට ගොස්, එය බිම තබා සිය මිතුරාට
අඬගැසුවාය. පොළඟා අඳුර තුළින් පිටතට පැමිණෙත් ම, ඒ අසල
වෙඩි හඬක් ඇසිණි. ඒ වෙඩි පහර වැදී සර්පයාගේ හිස සුනු විසුණු විය. පඳුරක් පිටිපස
සැඟවී සිටි දැරියගේ පියා එතැනින් නැගිට අවුත්, තුවක්කුව
පසෙකට දැමී ය.
එතැන් පටන් කුඩා දැරිය ආහාර අනුභව කිරීම ප්‍රතික්ෂේප
කළා ය. ඇය ආහාර කෙරෙහි පෙළඹවීමට දෙමාපියන් දැරූ තත ව්‍යර්ථ විය. ඇය දිස්ත්‍රික්
රෝහලට ගෙන යනු ලැබුවත්, වෛද්‍යවරුන්ට ද කිසිවක් කළ නොහැකි විය.
කුඩා දැරිය මිය ගියා ය.
0 comments:
Post a Comment