ආශ්‍රමයක් තුළ නම් සමාව දීම සාර්ථක විය හැකි යැයි ඔබ
පවසනු මට ඇසේ. එහෙත් සාමාන්‍ය ජීවිතයේ දී එසේ සමාව දෙන විට අපෙන් අයුතු වාසි ලබා
ගැනීමට ඉඩ තිබේ. අප දුර්වල යයි මිනිසුන් සිතනු ඇත. මම ඊට එකඟ වෙමි. එබඳු සමාව දීම
පමණක් සාර්ථක වන්නේ කලාතුරකිනි.
එක් කම්මුලකට පහර වැදුණු විට අනෙක් කම්මුල ද පෙන්වන
තැනැත්තා දන්ත වෛද්‍යවරයා වෙත එක්ව වරක් නොව දෙවරක් යා යුතු යැයි කියමනක් තිබේ.
මීට පෙර කතන්දරයෙහි තායි රාජ්‍ය කොන්දේසි විරහිත
පොදු සමාවට අමතරව මූලික ගැටලුව වූ දුගී බව තුරන් කිරීමට ද දක්ෂ ලෙස ක්‍රියා කළේය.
පොදු සමව සාර්ථක වූයේ එබැවිනි.
එබඳු සමාව දීම ‘ධනාත්මක සමාව’ යනුවෙන් හඳුන්වමි. ධනාත්මක
යනුවෙන් අදහස් වන්නේ, අප ප්‍රිය කරන යහපත් ගුණාංග අත්
හැරීම ය. නිදසුනක් වශයෙන් ගෙවත්තක වල් පැළවලට පමණක් වතුර දැමීම ගැටලු වගා කිරීමට
සමාන ය. කිසිම පැළයකට වතුර නො දැමීම, සමාව දීම පමණක් ක්‍රියාත්මක
කිරීම වැනිය. වල් පැළවලට නොව මල් පැළවලට වතුර දැමීම ධනාත්මක සමාව දීමකි.
අවුරුදු දහයකට පමණ පෙර සිකුරාදා ධර්ම සාකච්ඡා වාරය
අවසානයේ එක් කාන්තාවක් මා සමග කතා කිරීමට පැමිණියා ය. ඇය මට මතක ඇති කාලයක සිට ඒ
ධර්ම සාකච්ඡාවලට නිතිපතා සහභාගී වුවත් මා සමග කතා කිරීමට පැමිණි මුල් වතාව එය විය.
මට පමණක් නොව භාවනා මධ්‍යස්ථානයේ දේශන පැවැත් වූ සියලු ම භික්ෂූන්ට ස්තුති කිරීමට
අවශ්‍ය බව ඇය පැවසුවා ය. ඉන් පසු ඇය ඊට හේතුව පැහැදිලි කළාය. ඇය අපේ විහාරස්ථානයට
පැමිණීම ආරම්භ කළේ අවුරුදු හතකට පෙර ය.
බුදු දහම හෝ භාවනාව කෙරෙහි එතරම් උනන්දුවක් තමන් තුළ
නො පැවති බව අවංකව පිළිගත් ඇය විහාරස්ථානයට පැමිණීමට ප්‍රධාන හේතුව නිවසින් පිට වී
සිටීමට අවශ්‍ය වූ නිසා බව පැවසුවා ය.
ඇගේ සැමියා සාහසික පුද්ගලයෙක් විය. ඇය බිහිසුණු
ගෘහස්ථ හිංසනයේ ගොදුරක් වූවා ය. එකල එබඳු කාන්තාවන්ට පිහිට වන වැඩ පිළිවෙලක් නො
තිබිණි. යුග දිවිය කෙතරම් වේදනාත්මක වුවත් සදහටම නිවසින් පිට වී යාමට ඇය නොසිතුවා
ය. එබැවින් ඇය අපගේ විහාරස්ථානයට පැමිණියේ දෙපැයකට හෝ ඒ හිංසනයෙන් බේරීම සඳහා ය.
අපගේ විහාරස්ථානයේ දී අසන්නට ලැබුණු උපදෙස් අගේ
ජීවිතය වෙනස් කිරීමට හේතු විය. ඒ අනුව සිය සැමියා පිළිබඳව ‘ධනාත්මක සමාව’ අත්හදා
බැලීමට ඇය තීරණය කළා ය.
“එයා මට පහර දුන් හැම විට ම මම එයාට සමාව දුන්නා. ඒක
කලේ කොහොමද කියලා දන්නෙ මම විතරයි. ඒ වගේම එයා කරුණාවෙන් කතා කළ ක්‍රියා කළ හැම
විටක ම එය කොපමණ සුළු දෙයක් වුණත් මම එයාව සිප වැළඳ ගෙන ආදරය පෙන්නුවා.”
ඒ තත්ත්වයට ඔහු පරිවර්තනය කර ගැනීම සඳහා තමන්ට
අවුරුදු හතක ගත වූ බව පවසන විට ඇගේ දෙනත් කඳුළින් තෙත් විය.
“වේදනාත්මක අවුරුදු හතක..! දැන් එයා අඳුනාගන්නත්
බැරි තරමට සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් වෙලා. අපි දෙන්නා දැන් ජීවත් වෙන්නෙ බොහොම සතුටින්
ආදරයෙන්. අපට දැන් සුරතල් දරුවන් දෙදෙනෙකුත් ඉන්නවා”.
ඇගේ මුහුණ ප්‍රීතියෙන් බැබළිණි.
“අර ලී බැංකුව දිහා බලන්න. එයා තමයි ඒක මට සදා
දුන්නේ. අවුරුදු හතකට පෙර නම් එයා ඒක පාවිච්චි කරන්නෙ මට පහර දෙන්න”.
ඒ කාන්තාවගේ ක්‍රියා කලාපය මම බෙහෙවින් අගය කරමි.
ඇගේ සතුට උදා කර ගත්තේ ඇය මය. එපමනක් නොව ඇය රාක්ෂයෙකු කාරුණික පුද්ගලයෙකු බවට
පරිවර්තනය කළා ය.
මෙය ධනාත්මක සමාව පිළිබඳ ඉතා වැදගත් නිදසුනකි.
