වාචාලකම අනතුරුදායක ය

 

වාචාලකම පිළිබඳව අපේ දේශපාලනඥයින් ඉතා ප්‍රකට ය. ශතවර්ෂ ගණනාවක් තිස්සේ පැවති සම්ප්‍රදාය එය බව, පහත දැක්වෙන බෞද්ධ ජාතක කතාවෙන් තහවුරු වේ.

බොහෝ කාලයකට පෙර, එක් රජකෙනෙක්, සිය ඇමතිවරයකුගේ ක්‍රියා කලාපය නිසා හෙම්බත් වී සිටියේ ය. රාජ සභාවේ දී, සාකච්ඡා කිරීම සඳහා කිසියම් ගැටලුවක් පැන නැගුනු හැම විටක ම, මේ ඇමතිවරයා තනිව ම කරගෙන යන කතාව පැය ගණනක් පැවතිණි. කිසිවකුට, රජ තුමාට පවා වචනයක් කථා කිරීමට ඉඩක් නො ලැබිණි. එපමණක් නොව එය ඉතා නීරස විය.

එබඳු නිරර්ථක සභා වාරයකට පසු රජතුමා යම් සැනසීමක් අත් කර ගැනීම සඳහා, රාජකීය උද්‍යානයේ සක්මන් කරන්නට විය. එහි මහජනයාට විවෘතව පැවති කොටසක, බිම හිඳ ගෙන සිටි, මැදිවියේ ආබාධිත මිනිසකු වටකර ගෙන සිනාසෙමින් විනෝද වන ළමා පිරිසක්, එතුමාට දක්නට ලැබිණි. ළමයි, ඔහුට කාසි කීපයක් දී, කොළ වලින් ගැවසුණු කුඩා ගසක් පෙන්වා කුකුළකු නිර්මාණය කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියහ. ඒ මිනිසා බොරලු මල්ලක් සහ ඒවා විදින කුඩා නළයක් අතර ගෙන, ඒ ගස දෙසට බොරලු විදින්නට පටන් ගත්තේ ය. එහි කොළ එකිනෙක ගැල වී, ඇදහිය නොහැකි තරම් කෙටි කාලයකින් ඉතා නිවැරදි ලෙස කුකුළකුගේ රූපය නිර්මාණය විය. ඉන් විනෝදයට පත් ළමයි ඔහුට තවත් මුදලක් දී අලියකුගේ රූපය නිර්මාණය කරන ලෙස පැවසූහ. ආබාධිත කුරුමානම්කාරයා, පඳුරකින් අලියෙකුගේ රූපයක් නිර්මාණය කර පෙන්වී ය. සියලු ම ළමයි අත්පොළසන් දුන්හ. එය දුටු රජතුමාට කදිම අදහසක් පහළ විය.

ආබාධිත පුද්ගලයා වෙත ගිය රජතුමා, පීඩාකාරී ගැටලුවක් විසඳීමට උදව් කළොත්, විශාල මුදලක් පරිත්‍යාග කරන බව පැවසී ය. එතුමා ඔහුගේ කනට ළං වී රහසක් මිමිනූ විට, ඔහු හිස සලා ඊට එකඟ විය. සති ගණනකට පසු එතුමාගේ මුවඟට මද සිනාවක් නැගුණි.

පසුදා උදේ, රාජසභාව සුපුරුදු පරිදි ආරම්භ විය. එක් බිත්තියක් අයිනෙහි වූ අලුත් තිරය, කිසිවකුගේ අවධානයට යොමු නොවී ය. එදින සාකච්ඡා කිරීමට නියමිත වූයේ, බඳු තවත් වැඩි කිරීම පිළිබඳව ය. රජතුමා ඒ බව නිවේදනය කළ විගස ගනී සිටි වාචාල ඇමතිවරයා, සිය ‘දෙසාබෑම’ පටන් ගත්තේ ය. ඔහු මුව විවර කළ විට ම, යම් කුඩා දෙයක් උගුරෙහි වැදී, ආමාංශය තුළට ඇඳි යන බව ඔහුට දැනිණි. එහෙත් ඔහු නොනවත්වා ම කථා කළේ ය. තත්ත්පර කීපයකට පසු, යම් දෙයක් යළිත් මුව තුළට වැටුණු විට එය ගිල දැමූ ඇමතිවරයා දිගට ම කථා කළේ ය. මෙසේ, තත්පර කීපයක් පාසා, මුව තුළට යමක් වැටුණත්, සිය කතාව නතර කිරීමට ඔහු කැමති නොවී ය.

පැය භාගයක දෙසාබෑමෙන් පසු, බඩ දඟලන බවක් දැනුනත්, ඉතා මුරණ්ඩු කෙනකු වූ ඔහු කතාව නතර කළේ නැත. තවත් මිනිත්තු කීපයකට පසු, ඔහුගේ මුහුණෙහි දක්නට ලැබුණේ රෝගී පෙනුමකි. ඔක්කාර ගතියක් දැනුණු නිසා, අන්තිමේ දී කතාව නතර කිරීමට ඔහුට සිදු විය. එක් අතකින් උදරය අල්ලා ගෙන, අනෙක් අතින් කර තද කරගෙන, ළඟ ම තිබූ වැසිකිළිය වෙත ඔහු දිව ගියේ ය.

ප්‍රීතියට පත් රජතුමා අලුත් තිරය වෙත ගොස් එය විවෘත කළේ ය. එවිට, ‘වෙඩි උණ්ඩ’ මල්ලක් ද, ඒවා විඳීමට භාවිත කළ සිහින් බටයක් ද සමග එහි සැඟවී සිටි ආබාධිත කුරුමානම්කාරයා කාටත් දැක ගත හැකි විය. රජතුමාට සිනාව නතර කර ගත නොහැකි විය. වෙඩි උණ්ඩ මල්ල මුළුමනින් වාගේ හිස්ව තිබිණි. ඇමතිවරයාගේ මුව තුළට ඉතාමත් නිවැරදි ලෙස විදීමට වැඩි උණ්ඩ වශයෙන් යොදා ගෙන තිබුණේ, කුකුල් බෙටිය. ඇමතිවරයා සති කීපයක් ගත වන තුරු, රාජ සභාවට පැමිණියේ නැත. ඔහු නොමති විට, වැදගත් කටයුතු රැසක් අවසන් කර ගත හැකි විය. ඔහු ආපසු පැමිණි විට වචනයක් වත් කථා කළේ කලාතුරකිනි. එසේ යමක් කථා කළ හැම විට ම ඔහු දකුණතින් මුව ආවරණය කර ගත්තේ ය.

ඇතැම් විට, අද කාලයේ පාර්ලිමේන්තුවලත්, එබඳු කුරුමානම්කාරයකු සිටී නම්, දැනට වඩා වැඩ කටයුතු රැසක් අවසන් කිරීමට හැකි වනු ඇත.

Read More

අඥාන නිගමන

 

වර්ෂ කීපයකට පෙර, තායිලන්ත භික්ෂූන් පිළිබඳව ඔපාදූපැ රැසක්, අන්තර්ජාතික පුවත්පත්වල පළ විය. නියත වශයෙන් බඹසැර රැකීමට, භික්ෂූහු විනය නීති මගින් බැඳී සිටිති. ප්‍රචාරය වූ ඕපාදූප වලට අනුව, ඇතැම් භික්ෂූන් ඒ විනය නීති කඩකර තිබිණි. පාඨකයින් උනන්දුවක් දැක්වුයේ සිල්වත් භික්ෂූන් පිළිබඳ තොරතුරු කෙරෙහි නොව, විනය නීති කඩ කරන භික්ෂූන් පිළිබඳ ඕපාදූප වලට බව, පුවත්පත් දැන සිටියේ ය.

මේ තොරතුරු පළ වූ දිනවල, මා පිළිබඳ පාපොච්චාරණයක් කිරීම යෝග්‍ය බව කල්පනා කලෙමි. එක් සිකුරාදාවක සන්ධ්‍යා කාලයේ දී, පර්ත් නුවර අපෙගේ විහාරස්ථානයේ දී, තුන්සීයක් පමණ පිරිසක් ඉදිරිපිට, මම ධෛර්ය උපදවා ගෙන සත්‍යය පැවසීමි.

“මා පාපොච්චාරණයක් කළ යුතුව තිබෙනවා. මේක පහසු වැඩක් නොවෙයි... අවුරුදු කීපයකට පෙර...” දෙගිඩියාවෙන් මම මදක් නිහඬ වීමි.

“අවුරුදු කීපයකට පෙර, මගේ ජීවිතයේ ඉතාමත් ප්‍රීතිමත් යුගයක් මම ගත කළා. වෙනත් මිනිසකුගේ බිරිඳක් තුරුල්ලේ.”

යළිත් මද වෙලාවක් නිහඬව සිටියෙමි.

“අපි ඔවුනොවුන් වැලඳ ගත්තා, සිප ගත්තා, සුරතල් වුණා”

හිස බිමට නමා ගෙන, පලස දෙස බලා සිටියෙමි.

මා පැවසූ දේ අසා කම්පාවට පත් පිරිස නැගූ සිහින් හඬ මට ඇසිණි.

“වෙන්න බැහැ, අචාන් බ්‍රහ්මවංසෝ හිමියන් ඒ වගේ වැරදි වැඩක් කරාවි ද?” සමහර අය මිමිනූහ.

ඉතා පැරණි දායකයින්, යළිත් කිසි විටක ආපසු නො එන්නට මෙන්, දොර දෙසට පිය නගනු දුටුවෙමි.

ගිහි බෞද්ධයින් වුව ද, සෙසු පිරිමින්ගේ භාර්යාවන් සමග සබඳකම් පැවැත්වූයේ නැත. එය පරදාර සේවනය නම් වූ පාප කර්මයකි. මම හිස ඔසවා, පිරිස දෙස ආත්ම විශ්වාසයෙන් බලා මද සිනා පහළ කලෙමි.

“ඒ කාන්තාව, වෙන කවුරුත් නෙවෙයි. මගේ මව...මා ළදරුවෙකු සිටි කාළයේ...”

පිරිස කඳුළු පිසිමින් හඬ නගා සිනාසෙන්නට වූහ.

“ඒක ඇත්ත කතාවක්, අය තවමත් පිරිමියෙකුගේ බිරිඳක්. ඒ පිරිමියා තමයි, මගේ පියා. අපි ඔවුනොවුන් වැළඳ ගත්ත, සුරතල් වුණා, සිප ගත්තා”

මගේ ශ්‍රාවක පිරිසගේ සිනාව නතර වූ විට, ඔවුන් කවුරුත් වාගේ, මා වරදවා නිගමනය කළ බව පෙන්වා දුනිමි.

“ජීවිතයේ කොපමණ වාර ගණනක්, සැබෑ තොරතුරු නො විමසා හදිසි තීරණවලට අප එළඹී ඇද්ද?” යනුවෙන් මම ඔවුන්ගෙන් ප්‍රශ්න කළෙමි.

“මෙය නිවැරදි ය, අන් සියල්ල ම වැරදි ය යනුවෙන් තීරණ ගැනීම ප්‍රඥාව නොවේ.”

Read More

අනුවණ සවන් දීම

 

එක් සන්ධ්‍යාවක, අපගේ බෞද්ධ මධ්‍යස්ථානයේ දුරකථනය නාද විය.

“අචාන් බ්‍රහ්ම හිමියන් ඉන්නවා ද?” කෝපාවිෂ්ට පුද්ගලයෙක් ඇසී ය.

“සමාවෙන්න” ඒ අවස්ථාවේ රිසිවරය අතට ගත්, ඉතා භක්තිමත් ආසියානු කාන්තාව පිළිතුරු දුන්නා ය.

“එතුමා, කාමරය තුළ විවේක ගන්නවා. කරුණාකර, මිනිත්තු තිහකින් නැවත කතා කරන්න”

“මිනිත්තු තිහකින් එයා මැරෙනවා” ගර්ජනා කළ පුද්ගලයා රිසිවරය තැබී ය.

මිනිත්තු විස්සකට පසු, මා කාමරයෙන් පිටතට පැමිණි විට ඉතා වයස්ගත කාන්තාව සුදුමැලි වී, වෙව්ලමින් සිටිනු දුටුවෙමි. සිදු වූයේ කුමක්දැයි දැන ගැනීම සඳහා අනෙක් අය එහි රැස්වී සිටියත්, කතා කර ගත නොහැකි තරමට ඇය කම්පාවට පත්ව සිටියා ය. මා ඇය සැනසූ විට, වචන කීපයක් ඇගේ මුවින් පිට විය.

“කවුද එනවා, ඔබ වහන්සේ මරන්න”

ඕස්ට්‍රේලියානු තරුණයකුට ඒඩ්ස් රෝගය වැළඳී ඇති බව අනාවරණය වූ දා පටන්, ඔහුට අනුශාසනා කිරීමෙහි නිරතව සිටියෙමි. ඒ තත්ත්වයට මුහුණ දීමට හැකි වන පරිදි, ඔහුට භාවනා ක්‍රම ද ඉගැන්වීමි. ඒ වන විට, ඔහු මරණයට ළං වෙමින් සිටියේ ය. ඊට පෙර දින මා ඔහු හමු වීමට ගිය විට, ඔහු සිටියේ, කුමන මොහොතක හෝ සිය සහකාරියගෙන් දුරකථන ඇමතුමක් ලැබෙතැයි අපේක්ෂාවෙනි. එබැවින්, මට ලැබුණු දුරකථන ඇමතුමෙන් අදහස් වූයේ කුමක්දැයි, මට සැනෙකින් අවබෝධ විය. මිනිත්තු තිහකින් මියයන බව නිශ්චිත වූයේ, මා නොව ඒඩ්ස් රෝගයෙන් පෙළුණු ඒ තරුණයා ය.

ඒ තරුණයා මියයාමට පෙර, ඉක්මනින් ඔහුගේ නිවසට ගොස්, හමු වී සැනසිලි වදන් පැවසීමි. වයස්ගත කාන්තාව කම්පනයෙන් මිය යාමට පෙර, ඇයට ද, වැරදි අවබෝධය පිළිබඳව කරුණු පහදා දීමට මට හැකි විය.

බොහෝ විට, යම් කෙනෙකු පවසන දේත්, අපට ඇසෙන දේත් එක ම නොවේ.

Read More

ගැටලු විසඳීම

 සජීවී ගුවන් විදුලි වැඩ සටහන්වලට සහභාගී වන ලෙස, බෞද්ධ භික්ෂුවක වශයෙන්, මට නිතරම ආරාධනා ලැබේ. එබඳු එක් ආරාධනයක් පිළිගැනීම පිළිබඳව, මා ඊට වඩා සුපරීක්ෂාකාරී විය යුතුව තිබිණි. එදා පැවති වැඩ සටහන් ‘වැඩිහිටි තේමාවන්’ පිළිබඳව බව මට පවසන ලද්දේ, මා ගුවන් විදුලි මැදිරියට පිවිසි විට පමණකි. සුප්‍රකට ලිංගික විද්‍යාඥයකු සමග ශ්‍රාවකයින්ගේ සජීවී ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු සැපයීමට මට පැවරිණි.

බ්‍රහ්මචාරී භික්ෂුවක වශයෙන්, ‘පෞද්ගලික සම්බඳතා’ පිළිබඳව මගේ දැනුම ඉතා අල්ප වුවත්, ශ්‍රාවකයින් ඉදිරිපත් කළ ගටපු, පහසුවෙන් හඳුනාගත හැකි විය. ඉක්මනින් ම, සියලු ම දුරකථන ඇමතුම් මා වෙත යොමු කරන ලද අතර, ඒ වැඩ සටහන සඳහා වූ චෙක් පත ලැබුණේ ලිංගික විද්‍යාඥයාටය.  මුදල් භාර ගැනීමට අවසර නැති භික්ෂුවක වශයෙන් මට ලැබුණේ, චොකලට් පෙත්තක් පමණි.

තවත් අවස්ථාවක, පිරිමියකු විසින් පහත සඳහන් ප්‍රශ්නය මා වෙත යොමු කරන ලදී.

“මා විවාහක කෙනෙක්, තවත් කාන්තාවක් සමග මගේ සම්බන්ධයක් තියෙනවා. මගේ බිරිඳ ඒ බව දන්නේ නෑ. එහි වරදක් නැහැ නේද?”

“එහි වරදක් නැත්නම්, ඔබ ඒ ගැන මගෙන් අහන්නෙ නැහැ නේද?”

බොහෝ අය එබඳු ප්‍රශ්න අසන්නේ, තමන් වැරදි බව දැන දැන ය. එහෙත් කිසියම් ‘විශේෂඥයකු’ ඔවුන් නිවැරදි බව කියති ඔවුහූ අපේක්ෂා කරති. හරි දේ කුමක් ද? වැරදි දේ කුමක් ද? යන වග බොහෝ අයගේ ඇතුල් සිත දනී.

Read More

බුද්ධිමත් ආහාර අනුභවය

 

නිවසින් බැහැර ගොස්, අවන්හලකින් රාත්‍රී ආහාරය අනුභව කිරීමට, මගේ ඇතැම් යහළුවෝ ප්‍රිය කරති. විශේෂයෙන් ප්‍රනීත ආහාර සඳහා අධික මුදලක් වැය කිරීමට ඔවුන් සූදානම් ය. කෙසේ වෙතත්, ආහාරවල රසවත් බව ගැන නො තකා, සිය සගයා සමග යෙදෙන සාකච්ඡාවක් කෙරෙහි පූර්ණ අවධානය යොමු කිරීමෙන් ඔවුහූ ඒ අවස්ථාව අපතේ යවති. දක්ෂ වාදක මණ්ඩලයක් මගින් පවත්වනු ලබන සංගීත ප්‍රසංගයක් අතර තුර, කතාබස් කරන්නෙ කවුරුන් ද? එවිට, ඔබේ ආස්වාදයට බාධා වීම පමණක් නොව, ඔබ ශාලාවෙන් නෙරපා හැරීමට ද ඉඩ තිබේ. උසස් චිත්‍රපටයක් නරඹමින් සිටින විට, යාබද ආසනවල සිටින ප්‍රේක්ෂකයින්ගේ කතාබහෙන් බාධා සිදු වීම අපි පිළිකුල් කරමු. එසේ නම්, අවන්හලකට ගොස් ආහාර අනුභව කරද්දී, පිළිසඳර කතාවෙහි යෙදෙන්නේ මන්ද? එය, නීරස ආහාර ඇති සාමාන්‍ය අවන්හලක් නම්, අවධානය අන් අතකට යොමු කිරීම සඳහා කතාබස් කිරීමේ වරදක් නැත. එහෙත් ආහාර සැබවින් ම ප්‍රනීත නම්, මිල අධික නම් ඒ මුදලට සරිලන සේ ආහාර අනුභව කිරීමට ඉඩ දී නිහඬව සිටින ලෙස ඔබේ සගයාට පැවසීම, බුද්ධිමත් ආහාර අනුභාවයක් සේ සැලකිය හැකි ය.

අප නිහඬව ආහාර අනුභව කරන විට පවා එහි උපරිම ආස්වාදය විඳීමට අපට නොහැකි වේ. ඒ වෙනුවට එක් ආහාර කැබැල්ලක් සපන අතර, අපේ අවධානය යොමු වන්නේ, ගෑරුප්පුවේ අමුණා ඇති ඊළඟ කැබැල්ල කෙරෙහි ය.

ජීවිතය පිළිබඳ පූර්ණ අවබෝධයක් ලැබීමට, අප නිහඬව, වරකට එක් මොහොතක් බැගින් රස විඳිය යුතු ය. එවිට ජීවිතය නමැති තරුපහේ හෝටලයට අප ගෙවන මුදලෙහි සම්පූර්ණ වටිනාකම අපට ලැබෙනු ඇත.

Read More

ප්‍රඥාව යනු කුමක් ද

 

මා ශිෂ්‍යයකු වශයෙන් සිටිය දී, මගේ ගිම්හාන නිවාඩුවෙන් වැඩි කාලයක් ගත කළේ, ස්කොට්ලන්තයේ කඳුකර ප්‍රදේශවල ය. එහි පැවති හුදකලා බැවින්, සුන්දරත්වයෙන් හා නිසල බවින්, ඉමහත් ආස්වාදයක් අත් වින්ඳෙමි.

එක් සිහිකටයුතු සවස් කාලයක, උස් තුඩු හා කලපු අතරින් වැටී තිබුණු මුහුදු බඩ පටු මාවතක මම සක්මන් කරමින් සිටියෙමි. උණුසුම්, දීප්තිමත් සූර්යයා, මා අවට පැවති සුවිශේෂ සුන්දරත්වය විදහා දක්වන, විදුලි ආලෝක ධාරාවක් වැනි විය. කඳුගැට අතර ඔවිටියාය, වසන්ත සමයේ නැවුම් හරිත වර්ණයෙන් යුත් විල්ලුද වැනි තැන පඳුරු සහිත අනන්ත භූමි දර්ශනයක් සිරි ඉසිලී ය. රැලි නගන සයුරට ඉහළින් වූ ගිරි ශිඛර දිස්වූයේ මූර්තිමත් කරන ලද ‘දෙව්මැදුරු මෙන්. නිල්වන් සාගර ජලය මත සන්ධ්‍යා හිරු කිරණ දිදුලනු පෙනිණි. කාන්තිමත් වටපිටාවෙන් ප්‍රමෝදයට පත් වැහිලිහිණියෝ අහසෙහි සැරිසරන්නට වූහ. සොබා දහම, සිය උපරිම සෞන්දර්යය ප්‍රදර්ශනය කළා මෙනි.

ඉමහත් ප්‍රබෝධයෙන් යුතුව සක්මන් කරමින් සිටි මම, කඳුගැටය පාමුල පාර අයිනේ නතර කර තිබුණු කුඩා කාරයක් දුටුවෙමි. එදින පැවති සුන්දරත්වයෙන් වශී වූ එහි රියැදුරා, කාරය නතර කර එහි රස විඳිමින් සිටිනු ඇතැයි සිතුවෙමි. ඊහෙත් එතනට ළඟා වූ විට දකින්නට ලැබුණේ, ඉදිරි අසුනෙහි හිඳ ගත් මැදිවියේ පුද්ගලයෙකු පුවත්පතක් කියවමින් සිටින බවය.

පුවත් පත ඉතා විශාල වූ බැවින්, අවට දර්ශනය ඉන් ආවරණය විය. සාගරය, කඳුගැට, ඕවිටි ආදය වෙනුවට ඔහුගේ අවධානය යොමුව පැවතියේ, යුද්ධය, දේශපාලනය සහ ඕපාදූප කෙරෙහි ය. පුවත්පතට වැසුණු සෞන්දර්යය ඔහුට පෙනෙන පරිදි, මගේ ගමන් මල්ලෙන් කතුරක් ගෙන, එහි සිදුරක් කැපීමට මට සිතුණන්, ඔහු දැවැන්ත මිනිසකු වූ අතර, ම මගේ කුස පිරෙන්නට ආහාර නො ලැබුණු, කෙට්ටු ශිෂ්‍යයකු වූ බැවින් පුවත් පත කියවීමට ඔහුට ඉඩ දී මම ඉදිරියට ගමන් කළෙමි.

අපේ සිත් බොහෝ විට පිරී පවතින්නේ, යුධ ගැටුම්, සේවා ස්ථාන වන ආරවුල් ලොව ප්‍රකට පුද්ගලයින් පිලිබඳ ඔපාදූප ආදී, පුවත්පත් පුරවා ඇති අප්‍රසන්න ආරංචිවලිනි. අපේ සිත් තුළ ඇති ‘පුවත් පත’ වරින් වර හෝ බැහැර කිරීමට අප නො දන්නෙ නම්, අප ඊට වශී වී ඇත්නම්, අපට කිසි විටක, ස්වාභාවික සෞන්දර්ය ය පිළිබඳ නිර්මල ප්‍රමෝදය අත්විඳීමට නොහැකි වනු ඇත. ප්‍රඥාව කිසි විටක පහළ නො වනු ඇත.

Read More

දරු සෙනෙහස

 

තම දරුවාගේ අවශ්‍යතා ගැන වඩාත් හොඳින් දන්නේ තමන් යයි දෙමාපියන් නිගමනය කිරීම, ගැටලුවක් බවට පත්ව තිබේ. බොහෝ විට ඒ නිගමන වැරදි වන අතර, නිවැරදි වන අවස්ථා ද තිබෙන බව, වසර දහසකට පමණ පෙර, චීන කවියකු වූ, සූ ටුං පෝ විසින් රචිත පහත දැක්වෙන පද්‍යයෙන් පැහැදිලි වේ.

මගේ පුතා උපන් විට

දරුවකු මේ ලොව උපත ලැබූ විට

ඔහු මහා නුවණැති දරුවකු වේ නම්

සතුටට පත් වෙති පවුලේ කවුරුත්

මගේ මුළු දිවිය ම නාස්ති වූයේ,

මහ නුවණැත්තකු වීම නිසයි

චූටි පුතා නූගතකු වුණොත්

ඒ වගේ ම අමනයකු වුණොත්

ශාන්ත වනු ඇත මුළු ජීවිතය ම

මතු දවසක වී ඇමති කෙනෙක්

Read More