සමාව දීම මගින් කෝපය නිවීම

 

කිසිවකු අපේ සිත රිද වූ විට ඔහුට දඬුවම් කළ යුතු පුද්ගලයා අප විය යුතු නොවේ. අප ක්‍රිස්තු භක්තිකයින් නම් මුස්ලිම්වරුන් හෝ යුදෙව්වන් නම් දෙවියන් වහන්සේගෙන් ඔහුට දඬුවම් ලැබෙන බව අප විශ්වාස කරමු. අප බෞද්ධයින් නම් හින්දුන් හෝ සීක්වරුන් නම් කර්ම බලය මගින් නිසි දඬුවම් ලැබෙන බව අපි දනිමු. එබැවින් වැරදිකරුට පාඩමක් උගන්වන පුද්ගලයා අප විය යුතු මන්ද? කෝපය අත් හැර, සමාව දීම මගින් එය නිවා දැමීමෙන් අප තවමත් දරන්නේ, අප සතු මහජන සේවයයි. මා සමග සිටි බටහිර භික්ෂූන් දෙදෙනෙකු අතර වාදයක් ඇති විය. ඉන් එක් භික්ෂුවක්, වියට්නාම යුද්ධයේ දී පෙරමුණෙහි සටන් කර බරපතළ තුවාල ලබා සිටි ඇමරිකානු නාවික භටයෙක් විය. විසිපස් හැවිරිදි පමණ වූ අනෙක් භික්ෂුව, කලකට පෙර ඉතා සාර්ථක ව්‍යාපාරිකයෙක් විය. දෙදෙනා ම බුද්ධිමත්, ශක්තිමත් කිසිවෙකුට හිස නො නමන ඇය වූහ. භික්ෂූන් වාද කිරීම නුසුදුසු වුවත් ඔවුහු බරපතළ වාදයක පැටලී සිටියහ. ගුටි ඇන ගැනීම භික්ෂූන්ට කැප නො වුවත්, ඔවුන් ඊට සැරසෙන බවක් පෙනිණි. ඉතා දරුණු වචන හුවමාරුවක් අතරතුර එක් භික්ෂුවක් (නාවික භටයා) දණින් වැටී ආචාරශීලී ලෙස අනෙක් භික්ෂුවට හිස නමා ආචාර කළේ ය.

“මට සමාවෙන්න”

අනෙක් භික්ෂුව කම්පාවට පත් විය. ඔහු හඬා වැලපුණේ ය.

එය හද පතුලෙන් ඉස්මතු වූ දුර්ලභ හැඟීමක් විය.

මිනිත්තු කීපයකට පසු ඔවුන් දෙදෙනා මිතුරන් මෙන් එක්ව සක්මන් කරනු දක්නට ලැබිණි.

Read More

කැරලි මර්දන ක්‍රම

 

අප වැරදි දිසාවට යන විට, බොහෝ ගැටලුවලට විසඳුම් ඇති බව අපට නො පෙනේ. මීට ඉහත කතාන්දරයේ යාත්‍රාවේ ඇන්ජිම අලුත්වැඩියා කරන ලද අතර තරුණයෝ දෙදෙනා ගජ මිතුරන් බවට පත් වූහ. මුහුදු ගමනෙහි ඉතිරි කොටස ඉතා විනෝදාත්මක විය.

මිනිසුන් වඩාත් සුහදව ජීවත් වීමට පටන් ගෙන ඇති බැවින්, අපේ ගැටලුවලට විසඳුම් සොයා ගත යුතුව තිබේ. අපට පලා යාමට අන් තැනක් නැත. තවදුරටත් දරුණු ගැටුම් ඇති වීමට අපට කිසි සේත් ඉඩ දිය නොහැකි ය.

ඒ, 1975 දශකයේ මැද භාගය විය. දරුණු අර්බුදයකට එබඳු විසඳුමක් ලබා දුන් රජයක් පිළිබඳ අත්දැකීමක් මට තිබේ. එය ඒ රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට බලවත් තර්ජනයක් විය.

1975 වර්ෂයේ සුළු කාලයක් ඇතුළත දකුණු වියට්නාමය, ලාඕසය සහ කාම්බෝජය යන රටවල් කොමියුනිස්ට් කැරලිකරුවන්ගේ ආධිපත්‍යට නතු විය. ඊළඟට තායිලන්තයට ද ඒ ඉරණම අත් වනු ඇතැයි බටහිර බලවතුන් අනාවැකි පැවසූහ. එකල මම ඊසාන දිග තායිලන්තයේ තරුණ භික්ෂුවක් වීමි. අපේ ආශ්‍රමය උතුරු වියට්නාමයේ හැනෝයි නගරයට ඉතා ආසන්න විය. අපේ තානාපති කාර්යාල වෙත ලියා පදිංචි වීමට අපට දන්වන අතර අප තායිලන්තයෙන් ඉවත් කිරීමේ සැලසුම් සූදානම් කරන ලදි. බටහිර බලවතුන් විස්මයට පත් කරමින්, තායිලන්තය කොමියුනිස්ට් ආධිපත්‍යයට නතු වූයේ නැත, ඒ වන විට අචාන් චා හිමියන් ඉතා ප්‍රකටව සිටි අතර හමුදා ජනරාල්වරු ද, ජාතික රජයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ සාමාජිකයෝ ද, උපදෙස් ලබා ගැනීම සඳහා එතුමාගේ ආශ්‍රමයට ගියහ. මා තායි සහ ලාඕස බාෂා මැනවින් දැන සිටි බැවින් තත්ත්වයේ බැරෑරුම් බව පිළිබඳ ගැඹුරු අවබෝධයක් මට ලබා ගත හැකි විය. හමුදාවට සහ රජයට වඩාත් බරපතල ගැටුම වූයේ, දේශ සීමාවෙන් පිටත රැඳී සිටි ‘රතු හමුදා’ නොව රට තුල ම සිටි කොමියුනිස්ට් කැරලිකරුවන් සහ ඔවුන්ගේ ආධාරකරුවන් ය. අත්‍යන්තර තායි කොමියුනිස්ට් ගරිල්ලා හමුදාවකට සහාය දැක්වීම සඳහා සරසවි සිසුන් රැසක් ඊසාන දිග තායිලන්තයේ වනාන්තරයට පලා ගොස් සිටි අතර ඔවුන්ට අවි ආයුධ සැපයීමත්, පුහුණු කිරීමත් සුදු වූයේ දේශ සීමාවෙන් ඔබ්බෙහිය. ඒ ප්‍රදේශයේ ගම්වලින් ඔවුන්ට ආහාර සහ වෙනත් අවශ්‍යතා සපයන ලදී. ඔවුහූ භයානක තර්ජනයක් බවට පත්ව සිටියහ. එය විසඳීමට රජය අනුගමනය කළ උපාය මාර්ගය අදියර තුනකින් සමනිවියත විය.

01.සංයමය :-

කොමියුනිස්ට් කැරලිකරුවන් ගැවසුණු ස්ථාන, මැනවින් දැන සිටියත් හමුදාව ඔවුන් ආක්‍රමණය කලේ නැත. හුදකලා භාවනාවට උචිත ස්ථාන සොයමින් මා කඳුවලත්, වනාන්තර වලත් සැරිසරන කාලයේ මුර සංචාරයේ යෙදුණු සෙබළුන් හමු වූ විට, ඔවුහූ මට අවවාද කළහ. කොමියුනිස්ට් කැරලි කරුවන්

 

ගැවසෙන කඳුකරයට නො යන ලෙස දැන්වූහ.

ඒ දිනවල වනාන්තරයේ භාවනා කරමින් සිටි භික්ෂූන් කීප දෙනෙකු අල්ලා ගත් කැරලිකරුවන්, වදහිංසා පමුණුවා මරා දැමූ බව මට දැන ගන්නට ලැබුණි.

 

02.සමාව දීම :-

මේ බිහිසුණු කාල පරිච්ඡේදය පුරා කොන්දේසි විරහිත පොදු සමාවක් ප්‍රකාශ කර තිබිණි. ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියා අත් හැර දැමීමට කිසි යම් කරලිකරුවෙකුට අවශ්‍ය වූ හැම විටම ආයුධ බිම දමා තම ගමට හෝ විශ්ව විද්‍යාලයට ආපසු යා හැකි විය. දැඩි පරීක්ෂණ වලට මුහුණ දීමට සිදු වුවත් දඬුවම් දීමක් සිදු නො වීය.

 

03.මූලික ගැටලුව විසඳීම :-

මේ කාලය තුල නව මහාමාර්ග ඉදි වුනු අතර පැරණි මාර්ග රැසක් අලුත් වැඩියා කරන ලදි. එමගින් තම ගොවි නිෂ්පාදන විකිණීම සඳහා නගරයට ගෙන යාම, ගැමි ජනතාවට පහසු කරුණක් විය. කුඩා ජලාශ සිය ගණනක් සහ ඊට සම්බන්ධ වාරිමාර්ග ව්‍යාපාරයක් ඉදිකරන ලද අතර රජතුමා ඒ කටයුතු පෞද්ගලිකව පරීක්ෂා කළේය. ඒ නිසා වර්ෂයකට තවත් කන්නයක් වී වගා කිරීමට ගොවීන්ට අවස්ථාව සැලසිණි. ඉතා දුර බැහැර ගම්මානවලට විදුලි බලය සපයන ලදි. හැම ගමකටම පාසලක් සහ වෛද්‍ය සායනයක් ලැබිණි. ගැමි ජනතාව සාපේක්ෂ වශයෙන් සමෘධිමත් වූහ.

මුර සංචාරයේ යෙදෙමින් සිටි තායි සෙබළෙක් වරක් මා සමග මෙසේ පැවසී ය.

“කොමියුනිස්ට් කැරලිකරුවන් මරා දමන්නට අපට අවශ්‍ය නෑ. ඔවුන් අපේ ම තායි වැසියන්. කඳුකරයේ සිට ආහාර ද්‍රව්‍ය ලබා ගැනීම සඳහා ඔවුන් ගමට යන විට අපට හමු වෙනවා. ඔවුන් කවුරුන්ද කියා අප දන්නවා. මගේ අලුත් ඔරලෝසුව ඔවුන්ට පෙන්වනවා. මගේ කුඩා ගුවන් විදුලි යන්ත්‍රයෙන් ගීතයකට සවන් දෙන්න ඔවුන්ට ඉඩ දෙනවා. එවිට කොමියුනිස්ට්වරුන් වීම ඔවුන් අත් හැර දමනවා”.

අනෙක් සෙබළුන්ගේ අත්දැකීම් ද ඊට සමාන විය.

 තායි කොමියුනිස්ට්වරුන් සිය කැරැල්ල ආරම්භ කලේ රජය කෙරෙහි දැඩි කෝපයෙනි. සිය තරුණ ජීවිත පූජා කිරීමට ඔවුහූ සූදානම් ව සිටියහ. එහෙත් තම කෝපය වඩා උග්‍ර වීම වළක්වා ගැනීමට, රජය දැක්වූ සංයමය ඔවුන්ට පිහිට විය. පොදු සමා කාලය මගින් සුරක්ෂිත ව නම්බුකාර ලෙස ඒ කටයුතු වලින් ඉවත් වීමට අවස්ථාව සැලසිණි. සංවර්ධනය මගින් ගැටළු විසඳීම නිසා ගැමි ජනතාව සමෘධිමත් වූහ. කැරලිකරුවන්ට තවදුරටත් සහාය දැක්වීමේ අවස්ථාවක් නැති බව ගැමියන්ට වැටහිණි. ඒ වන විට පැවති රජය කෙරෙහි ජනතාව තෘප්තිමත් වූහ. ඒ අතර කලාවෙන් වැසුණු වනාන්තරවල අපමණ දුක් ගැහැට විඳිමින් ගමන් කරමින් සිටි කටයුතුවල අරමුණු පිළිබඳව කොමියුනිස්ට්වරු විසින් ම සැක කිරීමට පටන් ගත්හ.

 කැරලිකරුවෝ එකිනෙකා ආයුධ බිම දමා, තම පවුල් වෙත හෝ විශ්ව විද්‍යාලය වෙත ආපසු ගියහ. 1980 වර්ෂයේ මුල් කාලය වන විට කිසිම කැරලිකරුවෙකු ඉතිරි වී නො සිටි අතර ‘කැලෑ හමුදාවේ’ ජනරාල්වරුද, කොමියුනිස්ට් නායකයෝද, හමුදාවට බාර වූහ. කැරලිකරුවන් විසූ ගල් ගුහා සංචාරක ආකර්ෂණයක් වී ඇති බව බැංකොක් පොස්ට් නම් පුවත්පතෙහි විශේෂාංග ලිපියක සඳහන් ව තිබිණි.

 කැරලි නායකයින්ට කුමක් සිදු වී ද? කොන්දේසි විරහිත පොදු සමාවක් ඔවුන්ට ද දිය හැකි ද? ඔවුන්ට දඬුවම් දීමක් හෝ රටින් පිටුවහල් කිරීමක් හෝ සිදු නො වූ අතර ඒ වෙනුවට ඔවුන්ගේ නායකත්ව ලක්ෂණ ද පොදු ජනතාව කෙරෙහි ඇති දයාව ද අගය කිරීමක් වශයෙන් රජයේ වැදගත් තනතුරු ඔවුන්ට පිරිනමන ලදී. එබඳු ශූර වීර  සේවයකට කැපවුණු තරුණ සම්පත අපතේ යවන්නේ මන්ද?

 මෙය එකල ඊසාන දිග තායිලන්තයේ සිදු ගැමියන්ගෙන් මට අසන්නට ලැබුණු සත්‍ය කතාවකි. එසේම මගේ ඇස් දෙකින් දුටු සිදු වීමකි.

Read More

කෝප වීම මෝඩ කමකි

 

අපේ නෑමිතුරු සබඳතා බිඳ වැටීමත්, මිතුරන්ගෙන් දුරස් වීමත්, කෝපය නිසා ඇති වන තවත් විපාකයකි. සහකරුවෙකු / සහකාරියක සමග දීර්ඝ කාලයක් සතුටින් ජීවත් වීමෙන් පසු, අපේ සිත රිදවන එක් වරදක් සිදු වූ විට කෝපාවිෂ්ට වී, ඒ සම්බන්ධය සදහට ම අවසන් කරන්නෙ මන්ද? දෙදෙනා එක්ව ගත කළ අප්‍රමාණ ප්‍රීතිමත් අවස්ථාවල කිසිඳු වැදගත්කමක් නැති සේ ය අපට පෙනෙන්නේ, ඒ එකම වරද පමණකි. හුදෙකලාව ජීවත් වීමට ඔබට අවශ්‍ය නම්, කෝපය තවත් වර්ධනය කර ගන්න. මා හඳුනන තරුණ කැනේඩියානු යුවලක්, පර්ත් නුවර කොන්ත්‍රාත් වැඩක් අවසන් කිරීමෙහි නිරතව සිටියහ. වැඩ අවසන් වී සිය උපන් බිම වූ ටොරොන්ටෝ නගරයට ආපසු යාම පිළිබඳව කදිම අදහසක් ඔවුන්ට ඇති විය. කුඩා යාත්‍රාවක් මිලට ගෙන තවත් තරුණ යුවලකගේ සහාය ඇතිව, ශාන්තිකර සාගරය හරහා යාත්‍රා කිරීමට ඔවුහූ සැලසුම් කළහ. ඉන් පසු යාත්‍රාව විකුණා දමා ඒ මුදල් බැංකුවට තැන්පත් කිරීම ඔවුන්ගේ අදහස විය.

ඔවුන් සුරක්ෂිතව කැනඩාවට ලඟා වූ පසු, මුහුදු ගමනෙහි තොරතුරු දන්වා මට ලිපියක් ඒවා තිබිණි. අප කෝප වූ විට කොතරම් මෝඩ විය හැකි දැයි පෙන්වන එක්තරා සිද්ධියක් ඒ ලිපියෙහි විශේෂයෙන් සඳහන් කර තිබිණි.

“ශාන්තිකර සාගරය මැද හරියේ දී ඔවුන්ගේ යාත්‍රාවෙහි ඇන්ජිම ක්‍රියා විරහිත විය. පිරිමි දෙදෙනා පහළ තට්ටුවට බැස එය අලුත් වැඩියා කිරීමට උත්සහ කළහ. කාන්තාවෝ දෙදෙනා උඩ තට්ටුවට වී සඟරා කියවමින් විනෝද වූහ.

ඇන්ජිම පිහිටි කුටිය කුඩා මෙන්ම උණුසුම් ද විය. ඔවුන් කෙතරම් උත්සහ කලත් පලක් නොවීය. ඇන්ජිම මුරණ්ඩු වූවා මෙනි. විශාල මුරිච්චි කරකැවීම ඉතා දුෂ්කර විය. කලකිරීම නිසා පළමුව එන්ජිම සමග ද අනතුරුව ඔවුනොවුන් අතර ද නුරුස්සන බවක් උද්ගත විය. එය ඉක්මනින් කෝපයක් බවට වර්ධනය විය. ඉන් එක් තරුණයෙක් ආයුධ බිම දමා “හරි ඒක ඉවරයි මම මෙතනින් යනවා” යයි කෑගැසීය.

ඔහුගේ කෝපය එතරම් බලවත් විය. ඔහු අත් සෝදා ගෙන සිය ගමන් මල්ල සූදානම් කර ගෙන කෝපයෙන් පුපුරමින් උඩ තට්ටුවට පැමිණි බවත් කාන්තාවන් දෙදෙනාට සිනාව නතර කර ගත නොහැකි වූ බවත් ලිපියේ සඳහන් විය. අහිංසක තරුණයා සාගරය දෙස බලා සිටියත් යාමට තැනක් නොවීය.

තමන් කළ මෝඩකම ගැන ඔහුගේ මුහුණ ලැජ්ජාවෙන් රතු විය. ඔහු ආපසු තම කුටියට ගොස් ඇඳුම් මාරු කරගෙන අනෙක් තරුණයාට සහාය වීම සඳහා පහළ තට්ටුවට ගියේ ය.

Read More

කෝපය කා දමන යක්ෂයා

 

කෝපය පිළිබඳ ගැටලුව නම්, කෝප වීමෙන් අප එක්තරා ආස්වාදයක් අත් විඳීමය. කෝපය ප්‍රකාශ වීම හා සම්බන්ධ ප්‍රබල සතුටක් පවතී අපට සතුට ලබා දෙන යම් දෙයක් අත් හැරීමට අප කැමති නැත. කෙසේ වෙතත් කුමන සතුටක් වුවද අභිබවා යන අනතුරක් ද කෝපය තුළ රැඳී තිබේ. ඒ අනතුර මතක ඇත්නම් කෝපය අත් හැරීමට අප කැමති වනු ඇත.

බොහෝ කලකට පෙර, රජතුමා රජ මැදුරෙහි නො සිටි අවස්ථාවක යක්ෂයෙක් එතුළට පැමිණියේය. විරූපී යක්ෂයාගෙන් නිකුත් වූයේ ඉතා උග්‍ර දුගඳකි. ඔහු පැවසූ වචන පිළිකුල් සහගත විය. මුර භටයින් ද සේවක පිරිස ද භීතියෙන් ගල් ගැසී බලා සිටි බැවින් රාජ සභාව දක්වා ගමන් කර රජතුමාගේ සිංහාසනයෙහි හිඳ ගැනීමට යක්ෂයාට අවස්ථාව ලැබිණි. මුර භටයින්ට පියවි සිහිය ලැබුණේ එය දුටු විටය.

“මෙතනින් පිටවෙයන් යකෝ” ඔවුහූ කෑගසූහ. “නැත්නම් අපේ කඩුවලින් නුඹ කෑලි කෑලි වලට කපා දමනවා.”

මේ කෝපාවිෂ්ට වචන කීපය පිට වුනු විට යක්ෂයාගේ ශරීර ප්‍රමාණය අඟල් කීපයකින් වැඩි වී මුහුණ වඩාත් විරූපී වී දුගඳ තවත් උග්‍ර වූ අතර, ඔහුගේ මුවින් පිට වූ වචන ද වඩා අශිෂ්ට විය.

මුර භට පිරිස කඩු ලෙලවූහ. කිනිසි ඇද ගත්හ. විවිධ තර්ජන කළහ. ඒ හැම කෝපාවිෂ්ට වචනයක් හා ක්‍රියාවක් මෙන් ම චේතනාවක් සමග යක්ෂයා වඩා විශාල විය. වඩා විරූපී විය. ඔහුගේ දුගඳ වඩාත් උග්‍ර විය. මුවින් පිටවූයේ පෙරටත් වඩා අසභ්‍ය වචනය.

රජතුමා ආපසු පැමිණියේ, මේ ගැටුම මෙසේ තරමක වෙලාවක් පැවතෙද්දී ය. තමන්ගේ සිංහාසනය මත දැවැන්ත යක්ෂයකු හිඳ ගෙන සිටිනු එතුමා දුටුවේ ය. එතරම් පිළිකුල් සහගත විරූපී කෙනෙකු, එතුමා චිත්‍රපටයක වත් දැක නො තිබිණි. යක්ෂයාගෙන් නිකුත් වුණු දුගඳ, ඉහඳ පණුවෙකුට වුවද ඔක්කාරය සෑදෙන තරම් උග්‍ර විය. සෙනසුරාදා සැන්දෑවක, කඩමණ්ඩියේ තබෑරුම්වල බේබද්දන්ගේ මුවින් පිට වන වචනවලටත් වඩා යක්ෂයාගේ වචන ඉතා කටුක විය.

රජතුමා බුද්ධිමත් පුද්ගලයෙක් විය. ඔහු රජ කෙනෙකු වූයේ ඒ නිසාය. කල යුතු දේ ඔහුට වැටහිණි.

“ආයුබෝවන්. මගේ මාලිගාවට පැමිණි ඔබතුමා සාදරයෙන් පිලිගන්නවා. ඔබතුමාට මොකුත් සංග්‍රහයක් ලැබුණා ද?”

රජතුමා ඉතා සුදහව ඇසී ය.

ඒ කාරුණික වචන කීපය සමග යක්ෂයා මදක් කුඩා විය. විරූපී බව ද තරමක් අඩු විය. ඔහුගේ දුගඳ ද අඩු වූ අතර වචන ද පෙර තරම් අසභ්‍ය නො වීය. මුර භටයින් ඇතුළු සියලු සේවක පිරිස ද රජතුමා අනුගමනය කළහ.

“ඔබතුමාට තේ කෝප්පයක් ගේන්නද?” එක් සේවකයෙක් ඇසී ය. තවත් සේවකයෙක් දුරකථනය මගින් යෝධ පීසාවක් ඇණවුම් කළේය. එක් මුර භටයෙක් යක්ෂයාගේ දෙපා මිරිකීය.

හැම කාරුණික වචනයක්, ක්‍රියාවක් හෝ චේතනාවක් පාසා යක්ෂයාගේ ශරීර ප්‍රමාණය දුඟද සහ වචන වල අසභ්‍ය බව කෙමෙන් අඩු විය. ඔහු සිංහාසනයේ හිඳ ගත් අවස්ථාවේ පැවති ශරීර ප්‍රමාණය දක්වා කුඩා වී සිටියත් සේවක පිරිස ඔහුට දැක්වූ කරුණාව බිඳකුදු අඩු නො කළහ. ඒ නිසා ඇසට නො පෙනෙන තරමට ඔහුගේ ප්‍රමාණය කුඩා වී තිබිණි. තවදුරටත් කරුණාව දක්වන විට, යක්ෂයා මුළුමනින් අතුරුදහන් විය.

අප එබඳු යක්ෂයින් හඳුන්වන්නේ ‘කෝපය කා දමන යක්ෂයින්’ වශයෙනි. ඔබේ සහකරු ඇතැම් විට ‘කෝපය කා දමන යක්ෂයකු’ විය හැකිය. ඔබ ඔහු/ ඇය සමග කෝප වූ විට තත්ත්වය වඩාත් නරක අතට හැරෙනු ඇත. ඔබ සිතින් වුව ද කෝප වන විට ගැටලුව තවත් වර්ධනය වේ. සමහර විට ඔබේ වරද ඔබට වැටහුණු විට කුමක් කළ යුතු දැයි අවබෝධ වේ.

වේදනාව, ‘කෝපය කා දමන’ තවත් යක්ෂයෙකි. අප වේදනාව ගැන කෝපයෙන් කල්පනා කරන විට එය වඩාත් වර්ධනය වේ. වේදනාව වැනි පීඩාකාරී තත්ත්වයකට කාරුණික වීම අපහසු වුවත්, ජීවිතයේ ඇතැම් අවස්ථාවල අපට වෙනත් විකල්පයක් නැත. මගේ දත් කැක්කුම පිළිබඳ පිළිබඳ කතාන්දරයෙහි දැක්වූ පරිදි වේදනාව සාදරයෙන් පිළිගත් විට, එය ක්‍රමයෙන් අඩු වී යයි.

Read More